یکی از کارکردی که برای تفریحات ذکر میکنند که تا حدی درست است، پرت کردن حواس فرد و متوجه کردن او به لذتهای آنی است تا با توجه به آنها از دردهای واقعی خود غافل شود.
به نظرم یک بُعد این که قرآن از دنیا با عنوان لهو و لعب یاد کرده میتواند این جنبه باشد. غالبا آن قدر درگیر حیات دنیایی و لذات اندک آن میشویم که از سوالات اصلی حیاتمان باز میمانیم.